Ik mis de Nederlandse zomers: Het geklaag over de regen en de lage temperaturen, ook al zouden we het inmiddels gewend moeten zijn. (“Vorig jaar hadden we veel beter weer rond deze tijd”) Die paar weken zon en warmte waarbij de straten, parken en grachten vollopen, iedereen uitbundig geniet van het buitenleven en oneindig veel flesjes Prosecco worden ontkurkt. (“Dit is al mijn derde BBQ deze week”) Maar bovenal de fijne temperaturen die we in Nederland hebben. Als de thermometer de dertig raakt, dan is dat hoog en beginnen we te puffen. New York is een stukkie warmer. Als de thermometer de dertig raakt, haalt iedereen opgelucht adem en spreken we van verkoeling. Fijn, de airco kan een standje lager.
In deze warmte (zo’n 36-38 graden) sluiten de meeste New Yorkers zich op in huizen, kantoorgebouwen en supermarkten. Overal waar airco te vinden is, daar vindt u ons New Yorkers ook. Je hebt je voordeur nog niet open of de zweetdruppels stromen al langs je rug naar beneden. Je kan eigenlijk meteen weer naar binnen om onder de douche te springen. Hardlopen doe je als het ’s avonds donker is (en de temperatuur naar 32 graden is gedaald) en de boodschappen doe je in de ochtend als de zon zich nog moet warmdraaien.
Toch is New York in de zomer ook een verademing. Zodra de winter voorbij is wordt een hele nieuwe stad geboren. Winkels verdwijnen: verkochten ze eerst nog warme chocomel nu is het een ijscozaak. Restaurants gooien hun schuifpuien open en zo dineer je ineens overal buiten terwijl je binnen zit. En films kijk je niet meer in de bios maar gratis in Bryant Park, liggend op het gras.
Een fantastisch stukje New York in de zomer (en té vaak overgeslagen door bezoekers) is Brooklyn. Williamsburg is in Brooklyn de hippe wijk waar studenten, artiesten en kunstenaars wonen en zomers ook buiten bivakkeren. U kijkt de hele dag uw ogen uit. Hipsters: Ze zien eruit alsof ze vanochtend zomaar wat uit de kast hebben getrokken, nonchalant, een bij elkaar geraapte outfit, alsof ze zich hebben vergist. In werkelijkheid hebben ze uren voor de spiegel gestaan en is over elk detail nagedacht. Van het hoedje dat niet samengaat met het mouwloze jasje tot de schoenen die niet per ongeluk maar expres geen veters hebben. Mij lukt dat niet, ik ben een gewoon Hollands meisje. Als ik probeer “nonchalant” wat uit de kast te trekken, ziet het er ook precies zo uit: wie ga jij helpen verhuizen en waarom zitten er geen veters in je schoen?
En waarom eigenlijk ook, ik woon niet in Brooklyn, ik ben een uptown girl. Ik ben niet hip maar VIP! In de Upper East Side dragen we té grote zonnebrillen, hebben we de schoonheidssalon onder onze speed dial en een cocktail in onze hand. Het was dan ook snel gedaan toen Groupon een aanbieding voorbij liet komen van een chique privékliniek hier bij mij om de hoek. Met dit mooie weer moeten je benen er natuurlijk opperbest uitzien en dus heb ik maar wat paarse spinnenkopjes laten weghalen. Jaja, ik heb aan den lijve ondervonden hoe het is om zo’n ijdele Upper East vrouw te zijn.
Daar zit je dan, met 38 graden, en een week lang steunkousen aan. Ik voel me op dit moment niet alleen een uptown bejaarde, ik smelt elke keer als ik een boodschap buiten de deur moet doen, om nog maar niet te spreken van alle bezorgde blikken. Steunkousen zijn natuurlijk niet echt chique, zelfs niet als ze huidkleurig zijn. Blijkbaar heb ik het high society handboek niet goed doorgelezen, en moeten sommige schoonheidsbehandelingen beter in de winter gebeuren (vandaar waarschijnlijk ook de Groupon aanbieding in de zomer) Zucht, ik mis de Nederlandse zomers. In Amsterdam had niemand de kousen opgemerkt onder mijn lange spijkerboek.
Me, Myself And New York 