How to become a real New Yorker

Mijn eerste maand in New York zit erop. Ik kan niet genoeg krijgen van alle geluiden, de lichtjes en de energie die de stad uitstraalt. Het is zonder twijfel “the city that never sleeps”. Het is hier nooit stil (ook ‘s nachts niet), diners zijn 24 uur open en elke avond is er wel een feestje ergens in de stad. Voor een onrustig persoon als mijzelf is dat heerlijk. Alles gaat precies in het snelle tempo dat ik nodig heb. Maar het vergt toch enig aanpassingsvermogen om als echte New Yorker door het leven te kunnen gaan.

Hier een korte handleiding:

• Als u net in New York bent, kijkt u uw ogen uit. Dat is logisch, want er gebeurt zoveel en er is zoveel te zien. Maar weet dat er tegelijk “toerist” in grote letters op uw voorhoofd geschreven staat. Als na drie dagen een toerist mij op Times Square de weg vraagt, weet ik dat het me is gelukt om eruit te zien als een echte New Yorker. Yes, ik heb ook de geïrriteerde get-out-of-my-way-I’m-in-a-hurry look!

• New Yorkers koken niet. U heeft slechts twee opties: u gaat uit eten of u haalt wat af. Uit eten gaan is hier goedkoper dan in Nederland (al valt dat met fooi erbij gerekend toch best tegen) Afhalen of bestellen scheelt afwas. Hoe sterk dit gevoel leeft, ervaar ik wanneer ik de eerste keer mijn huisje ga bezichtigen. Ongeveer twintig cm boven het gasfornuis is een houten plank bevestigd. Dat is handig voor boeken, wordt mij verteld.. Kookboeken?

• In het weekend gaan New Yorkers brunchen. Brunchen kan anders dan de naam doet vermoeden tot maar liefst 3 uur in de middag. Let op: dit is niet hetzelfde als lunchen! En als u dat durft tegen te spreken, heeft u kans dat u iemand beledigt. Er is namelijk een wezenlijk verschil tussen lunchen en brunchen. Wat dan, vraagt u zich af? Het antwoord: eieren.

• In Nederland wordt er soms nog geheimzinnig over gedaan. Ikzelf heb helemaal niets met internetdaten (ik geloof nog heilig in de ouderwetse vonk die kan overslaan) Hier is het de normaalste zaak van de wereld, net zo normaal als het kopen van een pak melk. Men vertelt zonder gêne tijdens een etentje dat ze hun huidige vrouw hebben ontmoet via internet. Verrassend genoeg blijft onbesproken waar de eerste, tweede en derde vrouw zijn gebleven en hoe alle mislukte internetdates die voorafgingen zijn verlopen. It’s always a succes story!